Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

odebrać telefon

  • 1 odebrać telefon

    взять тру́бку, подойти́ к телефо́ну

    Słownik polsko-rosyjski > odebrać telefon

  • 2 odebrać telefon

    принять телефон

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odebrać telefon

  • 3 odebrać

    глаг.
    • лишать
    • лишить
    • отнять
    • отобрать
    • принять
    * * *
    1) (dostać) получить
    2) odebrać (np. ochotę) отбить
    3) odebrać (pozbawić) лишить
    4) odebrać (przyjąć) принять
    5) odebrać (w grze) отыграть
    6) odebrać (zabrać skądś) забрать, взять
    7) odebrać (zabrać komuś) отобрать, отнять
    wybrać, wyselekcjonować отобрать (выбрать)
    * * *
    odebra|ć
    odbiorę, odbierze, \odebraćny сов. 1. komu отнять, отобрать у кого;

    \odebrać broń отнять оружие, разоружить;

    2. принять, получить;

    \odebrać bagaż

    получить багаж;
    3. (zabrać skądś) забрать, взять;

    \odebrać dziecko z przedszkola забрать ребёнка из детского сада; ● \odebrać sobie życie лишить себя жизни; \odebrać telefon взять трубку, подойти к телефону;

    \odebrać komuś głos лишить кого-л. слова;
    \odebraćło głos (mowę) komuś кто-л. лишился дара речи (слова)
    +

    1, 3. zabrać 2. otrzymać, dostać

    * * *
    odbiorę, odbierze, odebrany сов.
    1) komu отня́ть, отобра́ть у кого

    odebrać broń — отня́ть ору́жие, разоружи́ть

    2) приня́ть, получи́ть

    odebrać bagaż — получи́ть бага́ж

    3) ( zabrać skądś) забра́ть, взять

    odebrać dziecko z przedszkola — забра́ть ребёнка из де́тского са́да

    - odebrać telefon
    - odebrać komuś głos
    - odebrało głos komuś
    - odebrało mowę komuś
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odebrać

См. также в других словарях:

  • telefon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. telefonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie telekomunikacyjne pozwalające na dwustronne przesyłanie głosu za pomocą przewodów łączących dwa aparaty; także:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

  • telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»